تعیین سطح سرمی روی(zinc) در کودکان مبتلا به تب و تشنج و مقایسه آن با گروه شاهد

تشنج ناشی از تب شایع ترین اختلال تشنجی در سنین کودکی است که پیش آگهی خوبی دارد. تئوری های مختلفی در مورد نقش نورورانس میترها و عناصر کمیاب در سرم و مایع نخاع به عنوان پاتوژنز بیماری تشنج ناشی از تب مطرح می باشد. از میان این عناصر می توان به عنصر روی اشاره کرد. هدف از این مطالعه تعیین تغییرات سطح سرمی روی در کودکان با تب و تشنج در مقایسه با گروه شاهد است. در این مطالعه که آینده نگر، تحلیلی و مقطعی است، 92 کودک به 3 گروه تقسیم شدند. گروه الف شامل 34 کودک مبتلا به تب و تشنج(سن 6 ماه تا 5 سال)، گروه ب شامل 40 کودک با تب بدون تشنج(سن 6 ماه تا 5 سال) و گروه ج شامل 18 کودک با تشنج بدون تب(سن 6 ماه تا 5 سال) می باشد. سطح سرمی روی در 3 گروه به روش اسپکتروفوتومتری با جذب اتمی( atomic absorption spectrophotometry = aas ) اندازه گیری شد و نتایج آن در بین 3 گروه با هم مقایسه گردید. میانگین سطح سرمی روی در گروه الف، ب و ج به ترتیب برابر mg/l 36/24 ± 82/76 و 63/14 ± 12/90 و 39/17 ± 53/94 تعیین گردید. بدین ترتیب میانگین سرمی روی در 3 گروه ذکر شده اختلاف آماری معنی داری با هم داشت(006/0= p.value ). نتیجه این که سطح سرمی روی در گروه الف به طور قابل ملاحظه ای کم تر از 2 گروه دیگر بود و در گروه ب این سطح کم تر از گروه ج بود. این یافته ها، پیشنهاد می کنند که سطح سرمی روی در طی عفونت کاهش می یابد و این کاهش در کودکان مبتلا به تب و تشنج به طور معنی داری بیش تر از 2 گروه دیگر است(006/0 p.value< ).